ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Για τα πραγματικά προβλήματα του τόπου, δεν υπάρχουν «μαγικές λύσεις»…!!!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ...!

Η επίσημη παραδοχή, πως η ανέξοδη παροχολογία του προεκλογικού προγράμματος «Αηδόνη», είναι μια επικοινωνιακή «φούσκα», ήρθε διά στόματος του ίδιου του κυρίου Αηδόνη…!

Η πίεση που ασκήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα στο επιτελείο του και προσωπικά στον ίδιο, σχετικά με την «fason» προέλευση ενός ακοστολόγητου και χωρίς χρονοδιαγράμματα προγράμματος, τον υποχρέωσε σε αναδίπλωση και απολογία.

Γράφει ο Βαγγέλης Αλιφέρης

Και πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, όταν το σύνολο των προτάσεων που αυτό περιέχει, είναι γενικόλογο και ταιριάζει απόλυτα σε κάθε μικρό ή μεγάλο Δήμο της χώρας, όπως επαναλαμβάνουμε διαρκώς. Πρόκειται δηλαδή, περί ενός προγράμματος «Passepartout» (πασπαρτού), που αν και «ξεκλειδώνει» εικόνες ευτυχίας της καθημερινότητος σε κάθε φυσιολογικά λειτουργούντα εγκέφαλο, εντούτοις, δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να εγγυηθεί την πραγμάτωσή του, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και κόστη.

«Εξηγούμε σε όλους πως δεν έχουμε το μαγικό ραβδάκι. Όμως έχουμε την πολιτική βούληση και την αποφασιστικότητα, επί ημερών μας...» αναφέρει σε σημερινή του συνέντευξη ο κύριος Αηδόνης, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά, την ανυπαρξία ρεαλισμού που τον διακατείχε, όλο το προηγούμενο διάστημα. Η… «ειλικρίνεια» λοιπόν την οποία επικαλείται σε προηγούμενη, από την παραπάνω φράση του, (…Η κουβέντα μας με τους Δημότες Παλλήνης, Γέρακα, Ανθούσας είναι ειλικρινής…), έρχεται να επιβεβαιώσει, αυτό που τόσο καιρό καταδεικνύαμε.

Πως για τα πραγματικά προβλήματα του τόπου, δεν υπάρχουν «μαγικές λύσεις»…!!!

Ενδεικτική κύριε Αηδόνη, είναι επίσης και η πρώτη, εισαγωγική...

Παλλήνη (επωνύμως): Μία Δημοτική παράταξη, παράδειγμα προς αποφυγήν…

 Η ΝΔ, του 46,66% στην Περιφέρεια Ανατολικής Αττικής, του 42,47% στον Δήμο Παλλήνης και του 40,56% στην επικράτεια, ασφυκτιά εν μέσω «αυτοκτονικών» επιλογών των πρωτοκλασάτων τοπικών στελεχών της και του ανεύθυνου βεντετισμού που διέπεται η πολιτική τους σκέψη…

Γράφει ο Βαγγέλης Αλιφέρης

Έχοντας βαθιά ριζωμένη μέσα τους την διασπαστική πρακτική «αν δεν είμαι εγώ αυτός που θα ελέγχει την παράταξη, δεν θα υπάρχει παράταξη», πορεύονται επί δεκατρία ολόκληρα χρόνια και επί τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, με ισάριθμες ήττες από τον κύριο πολιτικό τους αντίπαλο και αδιαμφισβήτητο φαβορί για τέταρτη συνεχόμενη φορά, τον κύριο Ζούτσο.

Η εμμονική πολιτική παράνοια που τους χαρακτηρίζει όμως, πέρασε πλέον σε άλλο επίπεδο, σπάζοντας το ένα «ρεκόρ» μετά το άλλο.

Αφού πρώτα «πριόνισαν» με άτσαλο τρόπο την καρέκλα του κυρίου Καρατζά, τον οποίον, σημειωτέον, οι ίδιοι είχαν τοποθετήσει στην κορυφή της παράταξής τους, ένα χρόνο πριν…

Αφού αναζήτησαν πρόσωπο προερχόμενο από τον χώρο της ευρύτερης κεντροδεξιάς, ικανό να τον αντικαταστήσει, χωρίς επιτυχία …

Εντέλει, σύρθηκαν πίσω από τους σχεδιασμούς, αυτών, που όλα τα προηγούμενα (Καλλικρατικά) χρόνια, επιχειρούσαν να πάρουν τον απόλυτο, αλλά υπόγειο  έλεγχο της παράταξης.

Το σχέδιο ήταν απλό, εμμονικά επαναλαμβανόμενο, αλλά ριζικά τροποποιημένο: Αντί να «φυτέψουν» όπως παλιά, έναν «αρχηγό» απόλυτα ελεγχόμενο και χειραγωγήσιμο, αυτή τη φορά, επέλεξαν να...

Σπύρος Κωνσταντάς (πρώην Δήμαρχος Παλλήνης)

Η "πολύφερνη νύφη", που για χάρη της σφάζονται παλληκάρια.

Και ξάφνου, το Πνεύμα το Άγιον βρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Παλλήνης και δείχνει να επελαύνει στα μυαλά και στις σκέψεις των πρωταγωνιστών για την Αυτοδιοικητική κούρσα των εκλογών του Οκτωβρίου του 2023.

Γράφει ο Βαγγέλης Αλιφέρης

(επωνύμως και όχι σαν ανώνυμο τρολ του διαδικτύου)

Ω του θαύματος! Η επιφοίτηση σαρώνει κάθε εγκέφαλο. Πολιτικό και μη… Καμμένο ή όχι.

Άπαντες μιλούν για τον Κωνσταντά… Για τον Σπύρο… Για τον φίλο… Για τον γείτονα…
Για τον πρώην Δήμαρχο, με την δωδεκαετή θητεία στο τιμόνι του Δήμου Παλλήνης.
Για το μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο της πόλης μας.

Ειρωνεία… Όλοι όσοι μιλούν για τον πρώην Δήμαρχο σήμερα...

Παλλήνη: Δεν μπορεί τα πάντα να γίνονται θυσία στον βωμό της εκλογικής πελατείας.

 Ο άνθρωπος είναι εκτός λογικής και εκτός της Ελληνικής πραγματικότητας. Τι προσπαθεί να πετύχει; Να υπάρξουν θύματα; Να γενικευθεί η υποβόσκουσα διαμάχη και να μετατραπεί ο Δήμος Παλλήνης σε Χάρκοβο; Σε Τέξας της Άγριας Δύσης; Να χυθεί αίμα εκατέρωθεν των πλευρών; Μαζεύτε τον.

Ο Δήμαρχος Παλλήνης κύριος Ζούτσος, έκανε και πάλι το θαύμα του.

Ανήγαγε την ανυπαρξία της πολιτικής του για τους τσιγγάνους στα διοικητικά όρια του Δήμου μας, σε “υψηλή πολιτική βούληση”.

Κραδαίνοντας στο Δημοτικό Συμβούλιο της 28^ης Νοεμβρίου τρέχοντος έτους, τα αντίγραφα του «Σχεδίου Δράσης για τους Ρομά» του Υπουργείου Εσωτερικών, θέλησε να ξεγελάσει τους Δημοτικούς Συμβούλους και τους παρισταμένους πολίτες, παρουσιάζοντάς το, ως “Σχέδιο Δράσης” δικής του εμπνεύσεως και εφαρμογής. Το αστείο της υπόθεσης, είναι ότι το...

Αυτοδιοικητικές εκλογές και "Μαυρογιαλούροι"

 Για μια φτυαριά πίσσα... στην Παλλήνη

Η έναρξη της προεκλογικής περιόδου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ανακοινώνεται με πίσσα.
Μαύρο στους δρόμους, μαύρο και στους "Μαυρογιαλούρους".

Από e.d.a. 

Ήμουνα νιος και γέρασα...

Ακόμη και ο πιο αδαής περί τα Αυτοδιοικητικά, είναι σε θέση να γνωρίζει τον χρόνο διεξαγωγής των Δημοτικών εκλογών, σε πολλούς Δήμους της χώρας, χωρίς να ανοίξει τηλεόραση ή να διαβάσει κάποια πολιτική εφημερίδα. Ούτε καν να ανοίξει τα μάτια του. Μόνο με την μυρωδιά.

Η οσμή που αναδύει η καυτή άσφαλτος σε περιόδους που προηγούνται ελάχιστα (μέχρι ένα έτος) των εκλογών, τείνει να καλύψει ολοκληρωτικά τις ευωδίες κάθε εποχής, του εναπομείναντος μέχρι τις εκλογές, έτους.

Για τον Δήμο Παλλήνης αυτό είναι κανόνας. Απαράβατος κανόνας. Από όταν ήμουν μικρό παιδί στις γειτονιές του ανεξάρτητου τότε Γέρακα.

Τι κι αν αμέσως μετά τις εκλογές θα πάρουν την θέση των οδοστρωτήρων, οι σκαπάνες και οι μπουλντόζες, τεμαχίζοντας τους φρεσκοστρωμένους δρόμους σαν μπακλαβά Πολίτικο;

Το πόπολο θα έχει καταθέσει την ψυχή του. Δηλαδή την ψήφο του. Και θα κυκλοφορεί, οδηγώντας το όχημά του πάνω στους φρεσκοσκαμένους δρόμους, με ένα ή και τα δύο...

Γιατί ΞΑΝΑ-καήκαμε κύριε Δήμαρχε;

- Όταν κρύβεις το πρόβλημα κάτω από το χαλί, από την επόμενη κιόλας ημέρα θα σκοντάφτεις διαρκώς πάνω του.

Αυτό ήταν το βασανιστικό ερώτημα των κατοίκων του Δήμου Παλλήνης που ήθελε να αποφύγει πάση θυσία, ο ευρισκόμενος σε πανικό κύριος Ζούτσος. Και το πέτυχε. Προσωρινά. Γιατί το ερώτημα παραμένει αμείλικτο στο παρών και θα ζητά πιεστικά απαντήσεις εις το διηνεκές.

Με την μεθόδευση ενός εξοργιστικού, άθλιου και πολιτικά ανήθικου Δημοτικού Συμβουλίου υπό την «κάλυψη» και την «ασφάλεια» του διαδικτύου, ο Δήμαρχος σε αγαστή συνεργασία με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, έδειξαν ακόμη μία φορά ασέβεια απέναντι στους δημοκρατικούς θεσμούς και στο δράμα των πολιτών.

Ναι, ας μην γελιόμαστε. Ήταν ο πανικός του κυρίου Ζούτσου και των στενών του συνεργατών, που τους έσυρε στην επιλογή της «μυστικής συνεδρίασης».

Προφανής στόχος αυτής της άκρως αντιδημοκρατικής και αυταρχικής θα χαρακτήριζα απόφασης, ήταν η διεξαγωγή μιας συζήτησης «fast track», ρηχής και επιφανειακής, προκειμένου να αποφύγουν την βάσανο των ερωτήσεων και την πρόσωπο με πρόσωπο αντιπαράθεση με τους πληγέντες. Η επιθυμία τους, ήταν να περάσουν «άβρεχτοι» από το ποτάμι των ευθυνών που τους βαραίνει για την κατ΄ επανάληψη καταστροφή από πυρκαγιά και των τριών Δημοτικών Ενοτήτων.

Μία άλλη παράμετρος η οποία συνετέλεσε στην επιλογή τους αυτή, ήταν η προσπάθεια να...

Ανόητοι ή αμετανόητοι; Νομίζω πως είναι και τα δύο.

Εν έτει 2022, με δημαρχιακή εμπειρία 16 ετών (2006 - 2022, τα 4 εξ΄ αυτών στον Δήμο του Γέρακα και τα12 στον Καλλικρατικό Δήμο Παλλήνης), συν 12 χρόνια (1994 - 2006) εκλεγμένοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, διατελέσαντες Πρόεδροι Επιτροπών και Αντιδήμαρχοι, με σωρεία εκδηλωθέντων πυρκαγιών κατά την 28χρονη συνολικά θητεία τους, τόσο στον Δήμο ευθύνης τους όσο και σε γειτονικούς και άλλους Δήμους της Αττικής, με κυριότερη αυτήν την πραγματικά πρωτόγνωρη πυρκαγιά της 23ης Ιούλη του 2018 στο Μάτι, είναι το λιγότερο ανοησία, να πιστεύουν ότι απευθύνονται σε χαχόλους ιθαγενείς του Νέου Κόσμου περί τα 1492.

Του Βαγγέλη Αλιφέρη

'Ήταν η εποχή, που η απληστία των "μορφωμένων" Ευρωπαίων αποίκων, τους ώθησε στο να ξεγελάσουν δολίως τους ντόπιους και δίνοντάς τους καθρεφτάκια, να τους αρπάξουν τον χρυσό και ό, τι άλλο πολύτιμο πετράδι ή μέταλλο είχαν στην κατοχή τους. Ακόμη κι αυτοί όμως, είχαν περισσότερη νοημοσύνη από τους "δικούς" μας.