Παλλήνη: Δεν μπορεί τα πάντα να γίνονται θυσία στον βωμό της εκλογικής πελατείας.

 Ο άνθρωπος είναι εκτός λογικής και εκτός της Ελληνικής πραγματικότητας. Τι προσπαθεί να πετύχει; Να υπάρξουν θύματα; Να γενικευθεί η υποβόσκουσα διαμάχη και να μετατραπεί ο Δήμος Παλλήνης σε Χάρκοβο; Σε Τέξας της Άγριας Δύσης; Να χυθεί αίμα εκατέρωθεν των πλευρών; Μαζεύτε τον.

Ο Δήμαρχος Παλλήνης κύριος Ζούτσος, έκανε και πάλι το θαύμα του.

Ανήγαγε την ανυπαρξία της πολιτικής του για τους τσιγγάνους στα διοικητικά όρια του Δήμου μας, σε “υψηλή πολιτική βούληση”.

Κραδαίνοντας στο Δημοτικό Συμβούλιο της 28^ης Νοεμβρίου τρέχοντος έτους, τα αντίγραφα του «Σχεδίου Δράσης για τους Ρομά» του Υπουργείου Εσωτερικών, θέλησε να ξεγελάσει τους Δημοτικούς Συμβούλους και τους παρισταμένους πολίτες, παρουσιάζοντάς το, ως “Σχέδιο Δράσης” δικής του εμπνεύσεως και εφαρμογής. Το αστείο της υπόθεσης, είναι ότι το...

μαρτύρησε μόνος του, πως πρόκειται για τα “συνημμένα” του εγγράφου που του απέστειλε το Υπουργείο και που υποχρεούται να συμπληρώσει και να επιστρέψει μέχρι το τέλος του έτους..

Υπό την ασφυκτική πίεση του συνόλου της Αντιπολίτευσης για τα ζητήματα που προκύπτουν από την παρουσία των Ρομά σε διάφορες περιοχές του Δήμου μας και που άπτονται της καθημερινότητας και της ασφάλειας των πολιτών, υποχρεώθηκε σε άτακτη υποχώρηση και άμεση αναδίπλωση, επιρρίπτοντας τις ευθύνες στην κεντρική εξουσία.

Αδίστακτος πολιτικός καιροσκόπος όπως πάντα, δεν δίστασε ούτε και τώρα.

Κάτω από την πίεση που του ασκήθηκε, κατήγγειλε ανοιχτά στην δημόσια συνεδρίαση τους άντρες Ρομά, ότι “αρνούνται να εργαστούν σε θέσεις του Δήμου που τους είχε προτείνει”, ρίχνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο νερό στον μύλο του διχασμού που ήδη υφίσταται ανάμεσα στους τσιγγάνους και τους “μπαλαμούς” (μπαλαμός: οποιοσδήποτε μη τσιγγάνος) και ενέσπειρε τον διχασμό ανάμεσα και στους ομοεθνείς τσιγγάνους, πρότεινε στο τέλος το εξής ανήκουστο, εξοργιστικό και επικίνδυνο:

Όταν οι “μπαλαμοί” ενοχλούνται από αντικοινωνικές συμπεριφορές των τσιγγάνων, ως παράδειγμα, τη δυνατή μουσική μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες – άσκοπους πυροβολισμούς και λοιπά, να παρεμβαίνουν οι φιλήσυχοι γείτονες προς διευθέτηση και επαναφορά της τάξης, αφού πρώτα ανταλλάξουν μεταξύ τους τηλέφωνα.

Αυτά, δε γίνονται ούτε στις πιο ανεκτικές κοινωνίες, όπως η Σουηδία.

Ο άνθρωπος είναι εκτός λογικής και εκτός της Ελληνικής πραγματικότητας. Τι προσπαθεί να πετύχει; Να υπάρξουν θύματα; Να γενικευθεί η υποβόσκουσα διαμάχη και να μετατραπεί ο Δήμος Παλλήνης σε Χάρκοβο; Σε Τέξας της Άγριας Δύσης; Να χυθεί αίμα εκατέρωθεν των πλευρών; Μαζεύτε τον.

Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν σώφρονες άνθρωποι στο επιτελείο της παράταξής του;

Είναι δυνατόν να συμφωνούν μαζί του οι άνθρωποι του πολιτικού περιβάλλοντός του, οικογενειάρχες, επιστήμονες, εκπαιδευτικοί, επιχειρηματίες; Φαίνεται πως είναι. Και αυτό το κάνει ακόμα πιο επικίνδυνο.

Δεν μπορεί τα πάντα να γίνονται θυσία στον βωμό της εκλογικής πελατείας. Έλεος πια με αυτή την ανευθυνότητα και την αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή που τον διακατέχει.

Τα πάντα έχουν ένα όριο. Ειδικά όταν συντρέχουν λόγοι σωματικής ακεραιότητας και ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής. Κι εχθές ο Δήμαρχος τα ξεπέρασε κατά πολύ.

Η λύση είναι μία και μοναδική: Να τολμήσουμε σε διάλογο μεταξύ των δύο πλευρών, για την εξεύρεση της καλύτερης δυνατής λύσης, για μία αρμονική και ειρηνική συνύπαρξη. Να τους ακούσουμε και να μας ακούσουν. Να μας περιγράψουν τις προτεραιότητες και τα θέλω τους και να τους περιγράψουμε τα δικά μας. Να μας προτείνουν λύσεις και να τους προτείνουμε. Με αλληλοκατανόηση στις διαφορές της πολιτισμικής κουλτούρας. Πάντα στα πλαίσια των Νόμων και της ηθικής. Με όλα τα δικαιώματα και όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτούς. Και για τους τσιγγάνους… Και για τους μπαλαμούς.

Διότι δίχως την πλήρη και καθολική αποδοχή της τήρησης της νομιμότητας και τον διαρκή έλεγχο εφαρμογής αυτής, το πρόβλημα θα διαιωνίζεται και θα εντείνεται διαρκώς. Είναι υποχρέωση του Δημάρχου άλλωστε, να προσεγγίζει τα προβλήματα στην βάση που εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο και όχι την παραταξιακή του πελατεία.

Θα επανέλθουμε…

e.d.a.